Ξύλινη οροφή: κατασκευή, οδηγίες εγκατάστασης

Μεταξύ του τεράστιου όγκου υλικών στέγης, το ξύλο καταλαμβάνει ένα ξεχωριστό τμήμα. Εάν οι προηγούμενοι προγραμματιστές δεν το έπαιρναν στα σοβαρά, σήμερα όλο και πιο συχνά μπορείτε να βρείτε σπίτια με ξύλινη στέγη. Το άρθρο θα επικεντρωθεί στις διάφορες κατασκευές μιας ξύλινης στέγης..

Περιεχόμενο:

Μεταξύ των σαφών πλεονεκτημάτων μιας ξύλινης στέγης είναι:

οικολογική καθαριότητα?
υψηλά χαρακτηριστικά μόνωσης θορύβου.
Οι ιδιότητες που αναπνέουν εμποδίζουν τη δημιουργία συμπύκνωσης κάτω από τη στέγη.
αντοχή σε ριπές ανέμου, με μικρό βάρος περίπου 15-17 kg / τετρ.
απίστευτη εμφάνιση, μια τέτοια οροφή δημιουργεί ένα μοναδικό εξωτερικό.

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν λιγότερο σημαντικά μειονεκτήματα:

ευφλεκτότητα
ένταση εργασίας των εργασιών εγκατάστασης ·
υψηλή τιμή τόσο του υλικού όσο και του στυλ.

Όσοι όμως δεν φοβούνται τις δυσκολίες δεν μπορούν παρά να ζηλέψουν. Μετά από όλα, αποκτούν ένα ανθεκτικό υλικό (λαμβάνοντας υπόψη την αρχική του ποιότητα), το οποίο θα διαρκέσει περίπου 100 χρόνια χωρίς πρόσθετη φροντίδα. Μια ξύλινη οροφή είναι σε θέση να αλλάξει τις αποχρώσεις της όλο το χρόνο: από ασημί-γκρι σε σκούρο καφέ..

Πρακτικότητα και αντοχή μιας ξύλινης στέγης

Το κομμάτι υλικό από ξύλο μόλις αρχίζει να κατακτά τη σύγχρονη αγορά δομικών υλικών. Οι περισσότεροι προγραμματιστές το χρησιμοποιούν για να καλύψουν μικρές περιοχές όπως κιόσκια, λουτρά, πέργκολες κ.λπ. Υπάρχουν όμως και πολλοί άνθρωποι που χρησιμοποιούν ξύλο για τις στέγες ξύλινων σπιτιών και εξοχικών σπιτιών..
Η ξύλινη στέγη έχει μακρά ιστορία. Αυτό επιβεβαιώνεται από πολλά ιστορικά μνημεία. Για παράδειγμα, στη Φινλανδία, το καμπαναριό, που χτίστηκε το 1836, μόλις πριν από μερικά χρόνια χρειάστηκε αποκατάσταση της οροφής με βότσαλα, γεγονός που επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά την ανθεκτικότητα του υλικού..

Κίνδυνος πυρκαγιάς

Η δυσπιστία στο ξύλινο δάπεδο οφείλεται κυρίως στην αυξημένη ευφλεκτότητά του. Οι προφυλάξεις που αντισταθμίζουν αυτό το μειονέκτημα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

η περιοχή δίπλα στην καμινάδα πρέπει να είναι εξοπλισμένη με απαγωγείς σπινθήρων.
στο σημείο εξόδου της καμινάδας, είναι εξοπλισμένο με πυροσβεστικά υλικά (φύλλα αμιάντου, μινερίτης κ.λπ.).
η επίστρωση επεξεργάζεται με σύγχρονα επιβραδυντικά φλόγας, τα οποία καθιστούν το ξύλο πιο ανθεκτικό στη φλόγα.

Για την υπεράσπιση μιας ξύλινης στέγης, μπορεί κανείς να δώσει το ακόλουθο παράδειγμα: το υλικό στέγης σε ασφαλτική βάση δεν έχει λιγότερη ευφλεκτότητα, αλλά αυτό δεν το καθιστά λιγότερο δημοφιλές στους προγραμματιστές.

Παραγωγή ξύλινης στέγης

Τα στοιχεία της στέγης είναι συνήθως κατασκευασμένα από κωνοφόρο ξύλο (λάρις, κέδρος, ασπέν, ερυθρελάτης). Οι ρητίνες, που περιέχονται σε μεγάλες ποσότητες, σφραγίζουν αρμούς μεταξύ των τμημάτων στέγης, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής της επίστρωσης και εξασφαλίζοντας καλύτερη απόδοση. Επίσης ανθεκτική και αξιόπιστη δρυς χρησιμοποιείται στην παραγωγή..

Διάφορα μέσα που προστατεύουν την επίστρωση από την έκθεση σε υπεριώδεις ακτίνες βοηθούν στη διατήρηση του αρχικού χρώματος μιας ξύλινης οροφής. Η επεξεργασία, κατά κανόνα, πραγματοποιείται κάθε 3-4 χρόνια. Το ξύλο πρέπει επίσης να εμποτιστεί με επιβραδυντικά πυρκαγιάς, τα οποία μειώνουν την ευφλεκτότητα του υλικού. Είναι επίσης σημαντικό να πραγματοποιηθεί πυροπροστασία ολόκληρης της ξύλινης δομής οροφής..
Αυξημένες απαιτήσεις επιβάλλονται στην ποιότητα του ξύλου. Επομένως, πριν πάει η ξυλεία στο πριόνισμα, επιθεωρείται για κόμπους, προσβολές από έντομα και άλλα ελαττώματα. Χρησιμοποιείται μόνο ο πυρήνας των κορμών, το ξυλόξυλο αφαιρείται στο πρώτο στάδιο της επεξεργασίας.
Από τα ληφθέντα κενά, οι τεχνίτες κόβουν με το χέρι κομμάτια – ξύλινα κεραμίδια. Με αυτή τη μέθοδο τα τριχοειδή του ξύλου παραμένουν άθικτα και οι πόροι κλείνουν, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη διάρκεια λειτουργίας της επικάλυψης..
Οι πλευρές των σανίδων κόβονται με τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζουν πολύ μεταξύ τους με ελάχιστο κενό. Η εσωτερική πλευρά του στοιχείου, που θα βρίσκεται κάτω από το προηγούμενο στρώμα, είναι πιο λεπτή από την πλευρά που προεξέχει προς τα έξω. Το Chamfer στην άκρη κάθε σανίδας αποτρέπει τη συσσώρευση χιονιού και υγρασίας.

Τα ξύλινα τεμάχια υποβάλλονται σε διαδικασία ξήρανσης σε ειδικούς θαλάμους έως ότου το επίπεδο υγρασίας φτάσει το 18%. Αυτός ο δείκτης δεν επιτρέπει την ανάπτυξη επιβλαβών μικροοργανισμών και είναι κατά προσέγγιση για εξωτερική χρήση. Τα τελικά προϊόντα συσκευάζονται σε δέσμες για εύκολη φόρτωση / αποστολή και μεταφορά.

Ένα είδος ξύλινης στέγης

Το ξύλινο κάλυμμα συνοψίζεται με ένα όνομα “οροφή με βότσαλα”, αλλά το χρησιμοποιούμενο υλικό χωρίζεται σε διάφορους τύπους:

Βότσαλο. Πρόκειται για πριονισμένες ή κομμένες πλάκες που έχουν αυλακώσεις. Στερεώνονται στο κιβώτιο και διασυνδέονται σύμφωνα με την αρχή της αυλάκωσης. Πριν από την αγορά, θα πρέπει να διευκρινίσετε τη μέθοδο παραγωγής: το τεμαχισμένο υλικό είναι σημαντικά ανώτερο από το πριονισμένο ανάλογο όσον αφορά τις φυσικές και τεχνικές ιδιότητες. Εάν το υλικό κόβεται, τότε επιλέγεται μια κατεύθυνση κατά μήκος του κόκκου..

Υνίο. Κάθε στοιχείο μπορεί να θεωρηθεί ένα έργο τέχνης. Η άκρη του έχει συχνά περίπλοκο σχήμα. Οι σανίδες χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν τα κεφάλια των εκκλησιών και τους θαλάμους των βογιάρων. Η παραγωγή τους πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας αποκλειστικά υψηλής ποιότητας ξύλο. Οι πρώτες ύλες συγκομίζονται στο τέλος του Vesta, ο τελικός σχεδιασμός των εξαρτημάτων γίνεται χειροκίνητα, οπότε η στέγη από ένα άροτρο δεν είναι μια φθηνή απόλαυση..
Shindel (βότσαλα). Τα ξύλινα πλακάκια επικαλύπτονται με κάποια μετατόπιση. Η στερέωση στο κιβώτιο δεν είναι άκαμπτη, δίνοντας χώρο στο υλικό να “διογκωθεί” σε υγρό καιρό. Σε ηλιόλουστο καιρό, οι σανίδες στεγνώνουν και ανοίγουν, δημιουργώντας συνθήκες για τον αερισμό του εσωτερικού χώρου. Κατά την παραγωγή ενός ατράκτου, λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες της πρώτης ύλης, συμπεριλαμβανομένης της θέσης των δακτυλίων του δέντρου του ξύλου, από τους οποίους εξαρτάται η απόδοση της επικάλυψης..
Τσιπς ξύλου. Το προηγούμενο υλικό και τα τσιπ διαφέρουν μεταξύ τους μόνο σε τυπικά μεγέθη, όπου τα τσιπ είναι μικρότερα από τον έρπητα ζωστήρα. Οι σανίδες μπορούν να παρασκευαστούν μόνοι σας. Επιλέγονται ισχυρά κωνοφόρα κούτσουρα για διάσπαση. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο επίπεδο υγρασίας, τα κακώς στεγνά τεμάχια εργασίας παραμορφώνονται κατά τη λειτουργία της οροφής. Τέτοιο υλικό επικαλύπτεται τόσο κάθετα όσο και οριζόντια. Η στενή εφαρμογή μεταξύ τους εξασφαλίζεται από προκατασκευασμένα λοξότμηση με γωνία 45 °. Ένας επαγγελματίας θα εκτελέσει όλες τις διαδικασίες όχι μόνο σωστά από τεχνική άποψη, αλλά και με ελκυστική εμφάνιση.

Ξύλινη συσκευή στέγης

Απαιτήσεις υποστρώματος για ξύλινες στέγες

Η τοποθέτηση οποιουδήποτε υλικού στέγης ξεκινά με την προετοιμασία της οροφής. Ο τύπος των σανίδων που χρησιμοποιούνται καθορίζει τη θέση των δοκών (κεκλιμένων, κρεμασμένων ή εξοπλισμένων με ξύλινα δοκάρια) και τον τύπο του σκελετού (στερεό ή χωρίς φορτίο).
Οι προπαρασκευαστικές εργασίες συνίστανται στη συσκευή μιας ξύλινης στέγης δοκού, τη στεγανοποίηση της, την επεξεργασία όλων των στοιχείων με μαστίχες και / ή εμποτισμούς. Η βάση πρέπει να είναι επίπεδη και άκαμπτη. Μην τοποθετείτε ξύλινα στοιχεία στέγης απευθείας σε άσφαλτο ή αεροστεγές φύλλο. Αυτό θα οδηγήσει σε ζημιά (αποσύνθεση, παραμόρφωση) ακόμη και της υψηλότερης ποιότητας επικάλυψης..

Ξύλινοι κόμβοι στέγης

Η διάρκεια ζωής της επίστρωσης και της ίδιας της δομής στο σύνολό της εξαρτάται από την κατάλληλη διάταξη τόσο της ίδιας της οροφής όσο και του χώρου κάτω από την οροφή. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στα συστήματα εξαερισμού.
Όσον αφορά την κλίση της οροφής, αυτός ο δείκτης πρέπει να είναι ίσος με τουλάχιστον 18º. Και όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία, τόσο περισσότερο θα διαρκέσει η στέγη. Η βέλτιστη κλίση είναι μεταξύ 18 και 45º. Επομένως, δεν συνιστάται η κατασκευή επίπεδων ξύλινων στεγών..

Εγκατάσταση ξύλινων έρπητα ζωστήρα και βότσαλα (βότσαλα)

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα τεμάχια τοποθετούνται σε ένα αποφορτισμένο κιβώτιο, βελτιώνοντας έτσι την κυκλοφορία του αέρα στον ενδιάμεσο χώρο. Χαμηλό βάρος υλικού ανά 1 τετραγωνικό μέτρο. μ. σας επιτρέπει να μην κανονίσετε πολύ μαζικό σύστημα δοκών.
Για τον έρπητα ζωστήρα, το κάλυμμα είναι κατασκευασμένο από ράγα με τμήμα 40×40 ή 50×50 mm. Όσο μεγαλύτερη είναι η σανίδα, τόσο πιο μαζική είναι η ξυλεία. Η απόσταση πρέπει να αντιστοιχεί στις διαστάσεις των στοιχείων τεμαχίων, όπου ένα μέρος πρέπει να στηρίζεται σε δύο ή τρία σημεία.

Για παράδειγμα, για βότσαλα 200 mm, το βήμα μιας οριζόντιας δοκού είναι 100-120 mm, ανάλογα με το πάχος της ράβδου θήκης. Ένα στοιχείο μήκους 400 mm απαιτείται ήδη για στήριξη σε τρεις ράβδους, οπότε το βήμα θα είναι ίσο με 85-90 mm.
Το ίδιο το κορδόνι είναι τοποθετημένο απευθείας στα δοκάρια, ή εάν το κορδόνι είναι στερεού τύπου, τότε είναι εξοπλισμένο ένα αντιπλέγμα για να παρέχει κενό εξαερισμού. Η εγκατάσταση σανίδων ξεκινά από την προεξοχή της οροφής, μετακινείται προς την κορυφογραμμή και από δεξιά προς τα αριστερά.
Πριν από την επιλογή ενός υλικού, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το ορατό τμήμα είναι το 1/3 της ράβδου. Για μικρές αρχιτεκτονικές μορφές, αρκεί ένα στοιχείο μήκους 200 mm. Για λουτρά, εξοχικές κατοικίες και εξοχικές κατοικίες, είναι καλύτερο να αγοράσετε μεγαλύτερες σανίδες.
Τα ξύλινα μέρη επικαλύπτονται στους αρμούς. Για τη στερέωση, χρησιμοποιούνται καρφιά από χαλκό, γαλβανισμένο ή χάλυβα · μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν γαλβανισμένες βίδες με αυτοκόλλητη τομή. Η κάτω σειρά μπορεί να αποτελείται από στοιχεία 200 mm, οι επόμενες σειρές τοποθετούνται με μεγαλύτερα πλακίδια.
Οι συνδετήρες πρέπει να περάσουν από την άνω και κάτω σανίδα και να διεισδύσουν τουλάχιστον 15-20 mm στη ράβδο επένδυσης. Οι κεφαλές στερέωσης θα επικαλύπτονται με την επόμενη σειρά, αυτό όχι μόνο εξασφαλίζει το διακοσμητικό αποτέλεσμα της επίστρωσης, αλλά προστατεύει επίσης τα νύχια (βίδες με αυτοκόλλητο) από το σχηματισμό διαδικασιών διάβρωσης.
Τα καρφιά οδηγούνται σε απόσταση 20 mm από την άκρη. Κάθε σανίδα θα χρειαστεί 2 έως 4 συνδετήρες, ανάλογα με το μέγεθος της σανίδας. Θα πρέπει να υπάρχει κενό αρκετών χιλιοστών μεταξύ της κεφαλής του νυχιού και του υλικού στέγης. Αυτή η προσέγγιση θα αποτρέψει την παραμόρφωση του υλικού κατά την εποχιακή διόγκωσή του..

Τα σγουρά στοιχεία σας επιτρέπουν να σχεδιάσετε διάφορα σχέδια στην οροφή. Αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι απαραίτητο να ακολουθήσετε την τεχνολογία εγκατάστασης. Τοποθετήστε το υγρό υλικό πλάτη προς τα πίσω · για ξηρό υλικό, απαιτείται διάκενο διαστολής 2-5 mm. Η μετατόπιση των αρμών των άνω και κάτω στοιχείων δεν πρέπει να είναι μικρότερη από 3 cm και μετά από μια σειρά τουλάχιστον 2 cm.

Ploughshare τοποθέτηση

Το Aspen χρησιμοποιείται για την κατασκευή στοιχείων τεμαχίων. Το ξύλο συγκομίζεται από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο, είναι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που γεμίζει με χυμούς. Η ρητίνη λειτουργεί ως πολυμεριστής, μετά την ξήρανση, οι σανίδες γίνονται απίστευτα ανθεκτικές.
Για ένα τέτοιο υλικό στέγης, εκτελείται ένα συνεχές δάπεδο, χωρίς τη χρήση στεγανοποίησης. Διαφορετικά, ο φυσικός αερισμός θα διαταραχθεί και η ξύλινη οροφή θα αρχίσει απλά να σαπίζει. Σε πολύπλοκες στέγες σε κοιλάδες, επιτρέπεται η γυαλί. Σε αυτή την περίπτωση, το ξύλο πρέπει να αντιμετωπίζεται προσεκτικά με εμποτισμούς που αποτρέπουν την ανάπτυξη σήψης. Στο εσωτερικό της οροφής, ένα φράγμα ατμών είναι υποχρεωτικό.
Τα στοιχεία στερεώνονται με γαλβανισμένες βίδες ή καρφιά. Η ρύθμιση είναι κλιμακωτή. Κάθε κομμάτι θα πρέπει να επικαλύπτει τις γειτονικές σανίδες κατά τα 2/3 του μεγέθους τους τόσο κάθετα όσο και οριζόντια.

Προκειμένου η στέγη να διαρκέσει περισσότερο από μια δεκαετία, υποβάλλεται σε επεξεργασία με χημικά που προστατεύουν από το σχηματισμό λειχήνων και τις επιπτώσεις των παρασίτων ξύλου. Παρεμπιπτόντως, μια τέτοια επεξεργασία πρέπει να πραγματοποιείται κάθε 3-4 χρόνια..

Στοίβαξη τσιπ

Τα πλεονεκτήματα αυτών των υλικών περιλαμβάνουν την ικανότητα εκτέλεσης ακατέργαστης συναρμολόγησης. Το υγρό ξύλο λυγίζει εύκολα, καθιστώντας το ελκυστικό για πολύπλοκες στέγες. Σε αυτή την περίπτωση, τα περιγράμματα μετά από πλήρη ξήρανση παραμένουν αμετάβλητα..
Το μήκος των τσιπς καθορίζει το βήμα του κορδονιού. Για να υπολογίσετε αυτήν την ξύλινη στέγη, πρέπει να έχετε κατά νου ότι 3-4 στρώματα είναι αρκετά για κιόσκια, κτίρια κοινής ωφέλειας, τουλάχιστον 5-6 στρώματα για κτίρια κατοικιών. Τα τσιπ στοιβάζονται με επικάλυψη, η πρώτη σειρά στη μία πλευρά, η δεύτερη στην άλλη. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να αποκτήσετε μια πυκνή και ανθεκτική σε διάφορες παραμορφώσεις της επικάλυψης..
Οι επαγγελματίες χρησιμοποιούν συρραπτικά και ένα πνευματικό συρραπτικό για να στερεώσουν τις μάρκες στις βάσεις της θήκης. Ωστόσο, για εφάπαξ εργασία, μια τέτοια απόκτηση θα ήταν ακατάλληλη. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθούν γαλβανισμένα καρφιά. Ο κατά προσέγγιση αριθμός καρφιών είναι 160-200 τεμάχια ανά 1 τετραγωνικό μέτρο. με επίστρωση 4 στρωμάτων.

Δεν πρέπει επίσης να χρησιμοποιείτε διάφορα υλικά στεγανοποίησης. Για τη δική σας διαβεβαίωση, μπορείτε να τοποθετήσετε μια αντιανεμική μεμβράνη στα δοκάρια και να τοποθετήσετε ένα αντίθετο πλέγμα στην κορυφή με βήμα 80-120 mm. Αυτός ο τύπος υλικού στέγης είναι ιδανικός για στέγες με κλίση 25 έως 45º.

Διάταξη καμινάδας

Όλα τα ξύλινα μέρη στην άμεση γειτνίαση με την καμινάδα επεξεργάζονται με επιβραδυντικά πυρκαγιάς. Η στενή πρόσφυση ξύλου σε θερμαντικά στοιχεία είναι απαράδεκτη..
Οι οικοδομικοί κανονισμοί αναφέρουν ότι οι καμινάδες που περνούν από το ξύλινο κάλυμμα της οροφής είναι εξοπλισμένες με απαγωγείς σπινθήρων ή ποδιές από κασσίτερο. Εάν ως υλικό έχουν επιλεγεί πατατάκια ή λεπτά βότσαλα, τότε η ποδιά εγκαθίσταται στο τελικό κάλυμμα. Για χοντρά πηχάκια, η προστασία από λαμαρίνα είναι εξοπλισμένη μπροστά από τη στέγη.

Ωστόσο, δεν συνιστάται η χρήση μεταλλικών ή κασσίτερων μερών για προεξοχές, σημεία στήριξης επιπέδων οροφής..

Χρησιμοποιώντας ξύλο για να καλύψετε την οροφή, μπορείτε να δώσετε στη δομή σας μια εκπληκτική, αυθεντική εμφάνιση. Μια τέτοια στέγη θα είναι κατάλληλη όχι μόνο για σπίτια χτισμένα από κορμούς ή δοκούς. Ένα τέτοιο υλικό εναρμονίζεται καλά με τοίχους από τούβλα. Επιπλέον, με έντονη επιθυμία, έρπητα ζωστήρα, έρπητα ζωστήρα ή τσιπς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διακόσμηση τοίχων..